მეტად  მნიშვნელოვანი წერილი გაუგზავნა წმიდა მთის კინოტმა მსოფლიო პატრიარქ ბართლომეს ფანარაში (კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს ადგილსამყოფელი თურქეთში-მთარგმნ. შენიშვნა) გასული წლის ნოემბერში წმიდა მოციქულ ანდრეა პირველწოდებულის დღესასწაულზე  პაპის ვიზიტთან დაკავშირებით

სხვასთან ერთად, მთაწმინდელებმა თქვეს იმის შესახებ, რომ ის, რაც მოხდა ფანარაში, და, ბუნებრივია, პატრიარქისა და რომის პაპის ლიტურგიკული ურთიერთამბორი, სხვა რომ არაფერი ვთქვათ, სიახლეა. ეს მაშინ, როდესაც მთწმინდური ტრადიცია სავსეა წმინდანთა მაგალითებით, რომლებიც მიუთითებდნენ ლათინთა ცდომილებებსა და მწვალებლობაზე. როგორც მთაწმინდელმა კოსმა პროტმა, ასევე სხვა მრავალმა მთაწმინდელმა მოწამებრივად დაამოწმა იმის შესახებ, რომ მათ არ მიიღეს ის, რომ „ლათინომბრძნობელებთან ერთად ერთნაირად ეაზროვნათ“. დასასრულ, მთაწმინდელები წინასწარ აფრთხილებენ პატრიარქს და ახსენებენ იმის შესახებ, რომ ორმოცდაათი წლის წინ მთაწმინდის მონასტერთა უმრავლესობამ შეწყვიტა პატრიარქ ათინაგორას მოხსენიება, როდესაც ის შეუდგა პაპისტებისათვის ანათემის მოხსნას.

«ΠΡΟΒΑ ΤΖΕΝΕΡΑΛΕ» ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΣΥΝΟΔΟΝ!

პროტოპრესვიტერი ბასილი ვოლუკადისი

 მოამზადებენ წინასწარ ნიადაგს ეკლესიის „პრინცები“ მოსამზადებელ კრებაზე „რომის ლუციფერის“ მონაწილეობისათვის?

სამწუხარო და, მეტიც, საზიზღარი ხდება სინდისიერი მორწმუნეებისათვის სრულიად მართლმადიდებელთა კრების მზადება, რომელიც  საეკლესიო პირების მხრიდან „შეძახილებითა და წამღერებებით“ მიმდინარეობს, პირებისა, რომლებიც, როგორც ეს დღითიდღე ნათელი ხდება, კარგავენ საეკლესიო ეთიკას, ნამდვილ საღვთისმეტყველო ცოდნასა და სულიერ გამოცდილებას.

დიდი შეშფოთებით ვადევნებდით თვალს ყოველივე იმას, რაც ხდებოდა გასული თვის ბოლოს პაპის ვიზიტის დროს ფანარაში (კონსტანტინოპოლის საპატრიარქო). გულის ტკივილით ვუყურებდით  30 ნოემბერს წმ. გიორგის სახ. ტაძარში ჩატარებული ერთობლივი ლოცვის კადრებს, თუ როგორ წააკითხეს პაპ ფრანჩესკოს ევქარისტიის დროს „მამაო ჩვენო“, თუ როგორ დაუთმეს მსახურების დამთავრების შემდეგ მას ტაძრის სივრცე ქადაგებისთვის,  რომლის დროსაც იგი უნიის საკითხსაც შეეხო. ამ ერთობლივ ლოცვას კი წინ უძღოდა  თავად პატრიარქ ბართლომეს ვიზიტი პაპის მიერ სტამბულის კათოლიკურ ტაძარში ჩატარებულ მესაზე 29 ნოემბერს. სწორედ ამ მოვლენასთან დაკავშირებით გვსურს, რომ ჩვენი მოსაზრებები გამცნოთ.

ის რაც კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოში ა.წ. 30 ნოემბერს მოხდა, - პაპ ფრანჩესკოსა და პატრიარქ ბართლომეს ერთობლივი ლოცვა, - არის ლოგიკური შედეგი კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს უნიატური პოლიტიკისა და თავად პატრიარქ ბართლომეს პროპაპისტური ეკლესიოლოგიისა. პირდაპირ უნდა ითქვას, რომ სახეზეა განდგომილება, რომელიც კონსტანტინოპოლის საპატრიარქომ გასული საუკუნის დასაწყისში პატრიარქების დოროთეს, ათინაგორას, მელეტი მეტაქსასისისა და სხვათა თაოსნობით დაიწყო და რომელსაც ამჟამინდელი პატრიარქი ბართლომე დღემდე აგრძელებს. ამიტომ, ვფიქრობთ, მეტად აქტუალურია გავეცნოთ კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს საქმიანობის ისტორიას გასული საუკუნის 20-30-ან წლებში. ამის შესახებ მოგვითხრობს სერბი ბერმონაზონის საბა (იანიჩი) თავის წიგნში „განდგომილება“, რომლის თარგმანსაც ნაწილ-ნაწილ გთავაზობთ.