“უფალო, გვაკურთხენ! სიტყვა მაქვს შენთან, ღვთისმოყვარეო მთავარო! მე, უღირსი თეოდოსი, მონა წმიდისა სამებისა - მამისა, ძისა და წმიდისა სულისა, წმიდა და მართლმადიდებლურ რწმენით შობილვარ და მართლმადიდებელ მამისა და დედის კეთილმოძღვრებით აღვზრდილვარ.

ზოგიერთ მართლმადიდებელს ტყუილად უკვირს რომის ეკლესიის პროპაგანდა, მისი მისიონერების ცრუ თავგანწირვა და მოღვაწეობა და ლათინი მოწყალების დების გულმოდგინება. ისინი არასწორად მიაწერენ ლათინურ ეკლესიას იმ მნიშვნელობას, თითქოსდა მართლმადიდებელი ეკლესიისგან მისი ჩამოშორების შემდეგ ამ უკანასკნელმაც ვერ შეინარჩუნა თავისი ხასიათი (ანუ მართლმადიდებლობა - მთარგმ.) და საჭიროებს ლათინურ ეკლესიასთან შესაერთებელი გზების ძიებას.  ლათინთა ენერგიული მოღვაწეობა არათუ არ იწვევს გაკვირვებას, არამედ, პირიქით - კეთილგონიერ და ჭეშმარიტების გულისმყოფელ ადამანთა გულებში ძლიერ სიბრალულსაც აღძრავს.

აღმოსავლეთის მართლმადიდებელი ეკლესია მოციქულთა დროიდან დღემდე უცვლელად და სიახლეთაგან დაუზიანებლად იმარხავს როგორც სახარებისა და მოციქულთა სწავლებას, ისე წმ. მამათა გადმოცემასა და